Sri Ramananda Bhagavat Gita Parayana Brundam - Lesson 1

Slokam Chapter 1 - Slokam 1

dharmakśhetre kurukśhetre samavetā yuyutsavaḥ |
māmakāḥ pāṇḍavāśchaiva kimakurvata sañjaya || 1 ||

ധര്മക്ഷേത്രേ കുരുക്ഷേത്രേ സമവേതാ യുയുത്സവഃ |
മാമകാഃ പാംഡവാശ്ചൈവ കിമകുര്വത സംജയ ‖ 1 ‖


Chapter 1. Slokam 36



nihatya dhārtarāśhṭrānnaḥ kā prītiḥ syājjanārdana |
pāpamevāśrayedasmānhatvaitānātatāyinaḥ ‖ 36 ‖

നിഹത്യ ധാര്തരാഷ്ട്രാന്നഃ കാ പ്രീതിഃ സ്യാജ്ജനാര്ദന |
പാപമേവാശ്രയേദസ്മാന്ഹത്വൈതാനാതതായിനഃ ‖ 36 ‖

Chapter 1. Slokam 40, 41, 42



kulakśhaye praṇaśyanti kuladharmāḥ sanātanāḥ |
dharme naśhṭe kulaṃ kṛtsnamadharmoabhibhavatyuta ‖ 40 ‖

adharmābhibhavātkṛśhṇa praduśhyanti kulastriyaḥ |
strīśhu duśhṭāsu vārśhṇeya jāyate varṇasaṅkaraḥ ‖ 41 ‖

saṅkaro narakāyaiva kulaghnānāṃ kulasya cha |
patanti pitaro hyeśhāṃ luptapiṇḍodakakriyāḥ ‖ 42 ‖

കുലക്ഷയേ പ്രണശ്യംതി കുലധര്മാഃ സനാതനാഃ |
ധര്മേ നഷ്ടേ കുലം കൃത്സ്നമധര്മോഽഭിഭവത്യുത ‖ 40 ‖

അധര്മാഭിഭവാത്കൃഷ്ണ പ്രദുഷ്യംതി കുലസ്ത്രിയഃ |
സ്ത്രീഷു ദുഷ്ടാസു വാര്ഷ്ണേയ ജായതേ വര്ണസംകരഃ ‖ 41 ‖

സംകരോ നരകായൈവ കുലഘ്നാനാം കുലസ്യ ച |
പതംതി പിതരോ ഹ്യേഷാം ലുപ്തപിംഡോദകക്രിയാഃ ‖ 42 ‖

Chapter 2. Slokam 7



kārpaṇyadośhopahatasvabhāvaḥ pṛchChāmi tvāṃ dharmasaṃmūḍhachetāḥ|
yachChreyaḥ syānniśchitaṃ brūhi tanme śiśhyasteahaṃ śādhi māṃ tvāṃ prapannam ‖ 7 ‖

കാര്പണ്യദോഷോപഹതസ്വഭാവഃ പൃച്ഛാമി ത്വാം ധര്മസംമൂഢചേതാഃ|
യച്ഛ്രേയഃ സ്യാന്നിശ്ചിതം ബ്രൂഹി തന്മേ ശിഷ്യസ്തേഽഹം ശാധി മാം ത്വാം പ്രപന്നമ് ‖ 7 ‖


Chapter 2. Slokam 13, 14, 15, 16, 17



dehinoasminyathā dehe kaumāraṃ yauvanaṃ jarā |
tathā dehāntaraprāptirdhīrastatra na muhyati ‖ 13 ‖

mātrāsparśāstu kaunteya śītośhṇasukhaduḥkhadāḥ |
āgamāpāyinoanityāstāṃstitikśhasva bhārata ‖ 14 ‖

yaṃ hi na vyathayantyete puruśhaṃ puruśharśhabha |
samaduḥkhasukhaṃ dhīraṃ soamṛtatvāya kalpate ‖ 15 ‖

nāsato vidyate bhāvo nābhāvo vidyate sataḥ |
ubhayorapi dṛśhṭoantastvanayostattvadarśibhiḥ ‖ 16 ‖

avināśi tu tadviddhi yena sarvamidaṃ tatam |
vināśamavyayasyāsya na kaśchitkartumarhati ‖ 17 ‖

ദേഹിനോഽസ്മിന്യഥാ ദേഹേ കൌമാരം യൌവനം ജരാ |
തഥാ ദേഹാംതരപ്രാപ്തിര്ധീരസ്തത്ര ന മുഹ്യതി ‖ 13 ‖

മാത്രാസ്പര്ശാസ്തു കൌംതേയ ശീതോഷ്ണസുഖദുഃഖദാഃ |
ആഗമാപായിനോഽനിത്യാസ്താംസ്തിതിക്ഷസ്വ ഭാരത ‖ 14 ‖

യം ഹി ന വ്യഥയംത്യേതേ പുരുഷം പുരുഷര്ഷഭ |
സമദുഃഖസുഖം ധീരം സോഽമൃതത്വായ കല്പതേ ‖ 15 ‖

നാസതോ വിദ്യതേ ഭാവോ നാഭാവോ വിദ്യതേ സതഃ |
ഉഭയോരപി ദൃഷ്ടോഽംതസ്ത്വനയോസ്തത്ത്വദര്ശിഭിഃ ‖ 16 ‖

അവിനാശി തു തദ്വിദ്ധി യേന സര്വമിദം തതമ് |
വിനാശമവ്യയസ്യാസ്യ ന കശ്ചിത്കര്തുമര്ഹതി ‖ 17 ‖


Chapter 2. Slokam 20



na jāyate mriyate vā kadāchinnāyaṃ bhūtvā bhavitā vā na bhūyaḥ|
ajo nityaḥ śāśvatoayaṃ purāṇo na hanyate hanyamāne śarīre ‖ 20 ‖

ന ജായതേ മ്രിയതേ വാ കദാചിന്നായം ഭൂത്വാ ഭവിതാ വാ ന ഭൂയഃ|
അജോ നിത്യഃ ശാശ്വതോഽയം പുരാണോ ന ഹന്യതേ ഹന്യമാനേ ശരീരേ ‖ 20 ‖